Toepasselijke Wetgeving
De detacheringsrichtlijn bevat bepalingen die betrekking hebben op de terbeschikkingstelling van werknemers. In Nederland is de detacheringsrichtlijn omgezet in de Wet arbeidsvoorwaarden gedetacheerde werknemers in de Europese Unie WagwEU. Een aantal bepalingen uit de detacheringsrichtlijn is met de vaststelling van Richtlijn 2018/957 gewijzigd. De wijziging was met name nodig om een halt toe te roepen aan zogenoemde “sociale dumping”. Dit betekent dat werknemers tegen een veel lagere beloning in andere lidstaten aan het werk worden gezet.
De herziening heeft er verder voor gezorgd dat gedetacheerde werknemers volgens dezelfde regels als lokale werknemers worden behandeld als het gaat om beloning. Daarnaast moet alle arbeidswetgeving die van toepassing is op plaatselijke werknemers na een bepaalde tijd ook van toepassing zijn op de gedetacheerde werknemers. Het beginsel van gelijke behandeling is dus ook van toepassing op gedetacheerde uitzendkrachten.
De Richtlijn beoogt enerzijds de bevordering van het vrij verkeer van diensten en anderzijds een gelijk speelveld en de noodzaak om de rechten van ter beschikking gestelde werknemers te beschermen.
Europese gedetacheerde werknemers
In artikel 2 van de detacheringsrichtlijn wordt een gedetacheerde werknemer gedefinieerd als: “iedere werknemer die gedurende een bepaalde periode werkt op het grondgebied van een lidstaat die niet de Staat is waar die werknemer gewoonlijk werkt”. Op grond van artikel 3 van de Richtlijn dienen ook (decentrale) overheden erop toe te zien dat gedetacheerde werknemers op gelijk wijze als de eigen onderdanen worden behandeld wat betreft arbeidsvoorwaarden en -omstandigheden. Het gaat hier om arbeidsvoorwaarden en -omstandigheden die zijn vastgelegd in wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen of collectieve arbeidsovereenkomsten (cao’s) die algemeen verbindend zijn verklaard, of op grond van artikel 3 lid 8 van de Richtlijn van toepassing zijn. Het gaat bijvoorbeeld om:
- Maximale werk- en minimale rustperioden;
- Minimumloon;
- Minimum aantal betaalde jaarlijkse verlofdagen;
- Gezondheid, veiligheid en hygiëne op het werk.
Decentrale overheden die werken met uitzendkrachten, krijgen te maken met de uitzendrichtlijn.
Detacheringsrichtlijn en vrij verkeer
Wanneer een werknemer uitgezonden of gedetacheerd wordt, valt deze werknemer vanwege de tijdelijkheid van de werkzaamheden onder het vrij verkeer van diensten. De werknemer treedt namelijk niet officieel toe tot de arbeidsmarkt van de lidstaat, maar valt onder de dienstverlening van het bedrijf waarvoor hij werkt.
Handhaving
De detacheringsrichtlijn vult de handhavingsrichtlijn aan. Het doel van de handhavingsrichtlijn is om ervoor te zorgen dat werknemers gebruik kunnen maken van de rechten die ze op grond van de detacheringsrichtlijn hebben. Het bevat daarnaast instrumenten om fraude en misbruik te bestrijden. Ook beoogt het de administratieve samenwerking tussen nationale autoriteiten te verbeteren. Bovendien heeft het als doel de praktische uitvoering, toepassing en handhaving van de detacheringsrichtlijn te verbeteren, bevorderen en versterken.
Schijnconstructies
Werkgevers proberen soms regels voor minimumloon of cao-loon te omzeilen. De Wet aansprakelijkheid schijnconstructies (WAS) beoogt werknemers te beschermen tegen onderbetaling. Ook beschermt het werkgevers tegen eerlijke concurrentie. Wanneer decentrale overheden werknemers detacheren, moeten zij daarom ook rekening houden met deze wetgeving. De maatregelen in de WAS beogen schadelijke gevolgen van schijnconstructies tegen te gaan. Onder de WAS zijn werkgevers bijvoorbeeld verplicht om het volledige minimumloon te betalen en mogen zij bijvoorbeeld niet onterecht kosten inhouden op het salaris.