Decentrale overheden krijgen bij de uitvoering van diensten te maken met de Dienstenrichtlijn. Dit is een veelomvattend begrip (overweging 33 Dienstenrichtlijn). Op deze pagina wordt uitgelegd wat een dienst precies is en welke diensten er onder de richtlijn vallen. Zo weten decentrale overheden wanneer zij rekening moeten houden met de Dienstenrichtlijn. Deze ziet toe op alle diensten en rechtsgebieden die niet nadrukkelijk zijn uitgezonderd van de richtlijn.
Zowel de Dienstenrichtlijn als het Verdrag betreffende de Werking van de EU (VWEU) geven een definitie van het begrip dienst. Volgens de Dienstenrichtlijn (art. 4 lid 1) is een dienst ‘elke economische activiteit, anders dan in loondienst, die gewoonlijk tegen vergoeding geschiedt, zoals bedoeld in art. 50 Verdrag (huidig art. 57 VWEU)’. Volgens art. 57 VWEU wordt onder een dienst verstaan ‘dienstverrichtingen welke gewoonlijk tegen betaling geschieden’.
Bij een dienst gaat het dus in beginsel om een activiteit, waarvoor een (financiële) tegenprestatie wordt verkregen. Deze tegenprestatie wordt door de wederpartij, dan wel voor hem door een derde, verstrekt. Een activiteit die hier niet onder valt is dus geen dienst in de zin van de Dienstenrichtlijn. De richtlijn is dan dus ook niet van toepassing.
De overwegingen 33 en 34 Dienstenrichtlijn geven voorbeelden van diensten waarop de richtlijn van toepassing is. Het gaat daarbij om zeer diverse, voortdurend veranderende activiteiten. Enkele voorbeelden voor decentrale overheden zijn:
Met de volgende checklist kun u bepalen of de Dienstenrichtlijn van toepassing is.
Zie voor de toelichting hoofdstuk 3 van de ICER-Handleiding notificatie onder de Dienstenrichtlijn.
Werkt u voor een decentrale overheid of het Rijk en hebt u een vraag over dit onderwerp? Neem dan contact op met de helpdesk van Europa decentraal:
De Europese Commissie heeft op 2 juni de mededeling: ‘Een Europese agenda voor de deeleconomie’ gepresenteerd. Deze mededeling reikt richtsnoeren aan over de toepassing van bestaande Europese wetgeving in de deeleconomie. Deelplatforms zijn populair. Hoe kan en mag het aanbieden van diensten als Uber, Airbnb en Blablacar gereguleerd worden?
Het Europees Parlement beveelt de Europese Commissie onder andere aan nationale standaarden binnen het Trade in Services Agreement (TiSA) niet te verlagen. Het rapport met aanbevelingen dat het Europees Parlement afgelopen maandag 18 januari 2016 de Europese Commissie over het Trade in Services Agreement (TiSA) heeft overhandigd, is met een ruime meerderheid goedgekeurd. Deze aanbevelingen moeten dienen als leidraad voor de Europese Commissie die namens de Europese Unie over dit verdrag onderhandelt.
Lees het volledige bericht
